Stuur uw sport & nieuws berichten in naar    www.boxteldigitaal.nl     voor al uw sport & nieuws         www.boxteldigitaal.nl     voor al uw sport & nieuws         www.boxteldigitaal.nl     voor al uw sport & nieuws        Stuur uw sport & nieuws berichten in naar        www.boxteldigitaal.nl     voor al uw sport & nieuws        
 
 


Boxteldigitaal
sport
&
nieuws

 

 
 
 
 
 

 

 

 

 
 
 

 

Peel en Maas H1- HC Liempde H1
 

 

Remisse voor HC Liempde H1 tegen Peel en Maas

Nou, dat was het dan. De laatste wedstrijd zondag 7 juni van een mooi seizoen. Na een onverwachte promotie naar de derde klasse wisten we ons vorige week al zeker te spelen voor behoud. Er stond deze laatste wedstrijd tegen degradant Peel en Maas uit Panningen dan ook niets meer op het spel, behalve wat eer. Zo bleek ook al wel tijdens de autorit erheen waarin de discussie over waar we na de wedstrijd zouden eten hoogtij vierde. De Mac heeft overigens dit keer Dominos verslagen vanwege de gunstigere ligging.

Marko gaf ons de mogelijkheid om in een feestopstelling te starten met Laurens als laatste man en de verdediging in de spits. Maar omdat de backs ook gewoon kunnen scoren als ze op hun normale positie staan, werd er toch unaniem gekozen voor een opstelling voor de punten.  Na veruit de kortste inloop- en inspeelsessie van dit seizoen, hoewel het voor Alex nog minstens de helft korter had gemogen, kon de wedstrijd op het zeer mooie en snelle waterveld beginnen. Liempde begint sterk en drukt Peel en Maas tot in hun 23, maar helaas hebben de spitsen hun vizier nog niet op scherp staan. En zoals we in de verslagen van dames 1 regelmatig kunnen lezen of live langs de lijn hebben mogen aanschouwen; dan roep je het onheil over jezelf af. Nadat Liempde in tien minuten 6 kansen met veel lafheid wist te verpesten, was de thuisploeg een stuk effectiever. Peel en Maas heeft een soort Usain Bolt met stick in de gelederen die op elke mogelijke steekpass uit de startblokken vliegt. Na tien minuten was het zover en wist hij ook een pass aan te nemen en kon hij vrij doorlopen op onze keeper Tim. Onze militair in foampak wist de bal met een snoekduik van de stick te plukken, maar gebruikte daar helaas wel zijn bolle kant voor. Strafbal. 1-0.

Maar hier was het helaas nog niet mee gedaan. Peel en Maas kwam nog geen 2 minuten later op een 2-0 voorsprong door een rappe loopactie via de achterlijn de cirkel in, balletje onder de keeper door en toen was het nog maar intikken.  Tja, om maar met de worden van Jan te spreken; niet zoveel hulde.
Liempde gaf uiteraard niet op en ging op zoek naar de aansluitingstreffer. En gelukkig was daar nog ondergetekende. Na een heel jaar hard trainen op semi-sleep bij de strafcorner, werd nu eindelijk variant 4c dan ook daadwerkelijk uitgevoerd. Kortom, een listige push tegen binnenkant van de zijplank, net buiten het bereik van de keeper. Hoppa. Iedereen verbaasd over deze linksachter en Liempde blij. Na nog wat gefaal aan beide kanten mochten beide teams met een 2-1 stand gaan rusten met daarbij ook daadwerkelijk een kopje thee. Marko liet demonstratief een bord vol streepjes zien en wist ons te melden dat dat allemaal kansen waren die we niet hadden verzilverd. Optimistisch als dat we zijn, zien we enkel dat we dus helemaal niet zo slecht zijn, en we dus best nog wel eens kunnen gaan scoren. We stonden immers niet slecht of lui te spelen, we faalden alleen maar.

Zo gezegd, zo gedaan. Nadat de plassen van het sproeien weer waren opgedroogd door het lekkere zonnetje, mochten we weer het gazon op.  Liempde begon goed en wist dan ook al snel te scoren. Nick zette druk bij balbezit van hullie, hullie leverden de bal in bij Michiel, hij dartelde rechts de cirkel in en gaf hem naar links op de 2e paal, waar maatje Alex hem nog maar in had te tikken. Het kostte hem een shotje tequila, maar dat heb je uiteraard voor elkaar over. Niet veel later was het weer Michiel die de bal hard op Alex speelde. Onze topscoorder van dit seizoen (ook de voorgaande twee overigens) tipte helaas op de keeper, maar gelukkig stond onze rechtsback Joep paraat bij de tweede paal om alsnog de 3-2 binnen te werken. Terwijl wij ons allemaal al juichend aan het afvragen waren wat Joep daar eigenlijk deed, was Peel en Maas de schouder van de keeper weer terug in de kom aan het zetten. Dat ging blijkbaar vrij soepel, want hij is gewoon blijven keepen. Er ging wel meer soepel bij Peel en Maas daarna. Binnen mum van tijd werd het even tot bedaren gebrachte publiek weer de laaiend enthousiaste menigte door een aanval over links en een knappe solo langs 2 verdedigers en de keeper. Daar sta je dan. Nog 4 minuten te spelen en 4-3 achter. Gelukkig zijn we de moeilijkste niet, dus gaan we gewoon maar door. Na een fenomenale scoop op de slim in de diepte gelopen Michiel, werd het weer gelijk. Michiel, die blijkbaar toch niet zo’n zin had in tequila, liep over de achterlijn de cirkel in, negeerde Laurens volkomen en wurmde de bal van een eigenlijk niet toegestane hoek toch langs de keeper. Foei! Maar vooruit, we vergeven het hem. We zijn ook best mild. 4-4. Toch een beste mooie stand gezien het wedstrijdverloop.

Maar zou zo het niet eindigen. Wickie, overmoedig geraakt door het pakken van drie ballen op de lijn, trekt bij een aanval van Peel en Maas net iets te opzichtig aan de noodrem en zo wordt zijn overtreding buiten de cirkel tot strafcorner gepromoveerd. En uiteraard gaat deze er dan ook in. Tussen de handen van de keeper en de stick van Wickie door. 5-4 achter. 1 minuut te spelen, wat een fluteinde van een seizoen. Zo kan dat natuurlijk niet. Dus nog maar één keer aanzetten. En zowaar weer Jan nog een strafcorner te versieren. En meteen volgt dan ook het laatste fluitsignaal.
Wickie werd overgehaald om nu wel breed te durven leggen, waar hij tijdens een eerdere poging nog spoken zag en de bal uit pure angst maar inleverde. Zo bedacht, zo geschiede. Maar een voet stond het vervolg in de weg. Een fluitsignaal klonk, het publiek begon te juichen en Liempde stelde zich weer op voor de toegekende strafcorner. Het gejuich verstomde abrupt en maakte plaats voor een oorverdovende stilte. Dit was het moment. Wie zou er met deze stress om kunnen gaan? Wie anders dan ‘t laatste godje? Na 21 jaar hockeyervaring, waarvan 19 bij HCL, leek hij de aangewezen persoon om op zijn voorlopig laatste moment in ut urste te shinen.
Dan is het zover. Iedereen houdt zijn adem in, de scheidsrechter brengt zijn arm omlaag. Nick speelt de bal zuiver naar de kop. Wickie legt de bal dood. Justin zet zijn stap. De bal wordt op weg gestuurd. De tijd lijkt even stil te staan. En na wat wel een eeuwigheid lijkt, klinkt de doffe klap van de bal tegen de plank. 5-5!!! Wat een sensatie!! Wat een apotheose!!

 

Auteur Justin
Bron : HC Liempde
Meer HC Liempde nieuws >>>>


07-06-2015
 
 
Peel en Maas H1 - HC Liempde H1
 
 
 
 

Blijf op de hoogte van sport & nieuws en volg www.boxteldigitaal .nl op instagram, twitter of like ons via facebook



 

 

 

 
 



 
 

 
 
 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
copyright © www.boxteldigitaal .nl (hoby)